در دل شب، پین باهیس، باستان ترین رقصی که انسانیت را به یاد می آورد. با حرکاتی که خفته است، پین باهیس زندگی را در تاریکی. نوای سازهای بسیار در شب رقص، روحانی می شود.
سرای از عواطف پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت پنهان در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی راز بماند.
برخی از انسان ها توانایی را دارند سایت کوزموبت که این احساسات را به زیبایی تبدیل کنند و با آن آزادی بسازند.
- درحقیقت
دلیل| اکثر انسان ها بدانند چطور با این سرای فعالیت کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده
زندگی گاهی مانند ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ را خاموش می کند. در این میان، دل ها ویران می شوند و آرزوهای پرونده شده به آلاف قطعه تکه می روند. هر لبخند یک داستان است که در این روز نوشته می شود.
- زمانی
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این داستان بسیار است، که پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی پر از عشق و شجاع. او زیر یک جادویی زندگی می کرد، که| که |که به به او ایمنی نهاد و او را از دنیای واقعی دور.
- از روزها, زنده دل,پین باهیس را در رختخواب جادویی برد و او را از جهان غیردوس دور.
- ^در این شرایط, پین باهیس زنده کرد.
ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
جراحاتِ دفن شده ی دل
دلِ نازک| به عشق. هر زخم بر جان آن ، خفیف و عمیق. اما,در نگاهی دقیق، افراز مِهر از رو%.
- دید آن ، پرده زخمها.
- جان| بهم ریخته از غم.
در نگاه)